Τι είναι η Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας;

Η Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ) είναι από τις συχνότερες διαταραχές παγκοσμίως και αποτελεί την συχνότερη διάγνωση σε παιδιά προσχολικής ηλικίας. Χαρακτηρίζεται από αυξημένα – μη αναμενόμενα από το αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού – επίπεδα Απροσεξίας, Υπερκινητικότητας / Παρομητικότητας, που επηρεάζουν την φυσιολογική λειτουργικότητα του παιδιού. Παρά την διαφοροποίηση των συμπτωμάτων με την ηλικία, τα κύρια χαρακτηριστικά της νόσου επιμένουν σε μεγάλο βαθμό στην εφηβεία και στην ενήλικη ζωή.

Με ποια συχνότητα εμφανίζεται η Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας;
Η εκτίμηση της συχνότητας της Διαταραχής Ελλειματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας στις διάφορες μελέτες ποικίλει σημαντικά και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα διαγνωστικά κριτήρια που χρησιμοποιούνται. Το ποσοστό των παιδιών σχολικής ηλικίας που παρουσιάζουν την νόσο, κυμαίνεται ανάμεσα σε 3 και 12%. Υπολογίζεται ότι σε ποσοστό 50% περίπου, συμπτώματα θα επιμείνουν και στην εφηβεία και σε ένα μικρότερο ποσοστό και στην ενήλικη ζωή.

 

Η Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας είναι 3-4 φορές συχνότερη στα αγόρια από ότι στα κορίτσια. Το υψηλότερο ποσοστό των αγοριών μπορεί αν εξηγηθεί λόγω της συχνότερης παραπομπής τους, καθώς τα αγόρια είναι πιθανότερο  να παρουσιάσουν επιθετική και αντικοικοινωνική συμπεριφορά και συνεπώς να παραπεμφθούν για θεραπεία σε ψυχιατρικό πλαίσιο. Η σύγχρονη έρευνα υποστηρίζει την ποιοτική διαφοροποίηση των συμπτωμάτων μεταξύ των δύο φύλων.

 

Ποια είναι η αιτιολογία της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής;

Αν και η ακριβής αιτιολογία της Διαταραχής Ελλειματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας δεν έχει ακόμα εξακριβωθεί, η σύγχρονη έρευνα στρέφεται στην διερεύνηση των βιολογικών παραγόντων που παίζουν ρόλο στην διαταραχή. Τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα ενοχοποιούν δύο νευροδιαβιβαστικά συστήματα του εγκεφάλου ως υπεύθυνα για την διαταραχή: τα συστήματα της ντοπαμίνης και της νοραδρεναλίνης.

Ποιο ρόλο παίζει η κληρονομικότητα στην Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας ;

Η κληρονομικότητα παίζει σημαντικό ρόλο στην διαταραχή και οι σύγχρονες μελέτες παρέχουν σημαντικές ενδείξεις για την γενετική βάση της Διαταραχής Ελλειματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας. Τα παιδιά με Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας έχουν συχνά έναν ή περισσότερους στενούς συγγενείς που παρουσιάζουν παρόμοια συμπτώματα.

 

Ποιο ρόλο παίζει η οικογένεια στην Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας;

Πληθώρα οικογενειακών χαρακτηριστικών και δυναμικών συμβάλλουν στην εμφάνιση ή στην επιδείνωση των συμπτωμάτων της Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας. Δυσλειτουργικές οικογένειες, έλλειψη γονεικού ελέγχου και συναισθηματικής υποστήριξης, ασταθής οικογενειακή δομή και υψηλά επίπεδα στρες είναι κοινά χαρακτηριστικά σε πολλές οικογένειες παιδιών με Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας.

 

Ποια είναι τα κύρια συμπτώματα της Διαταραχής Ελλειματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας

Απροσεξία :
Το παιδί δεν μπορεί να συγκεντρωθεί σε εργασίες ή ακόμα και στο παιχνίδι και κάνει λάθη απροσεξίας, συχνά φαίνεται ότι δεν ακούει όταν του μιλούν, αδυνατεί να ακολουθήσει οδηγίες ή να ολοκληρώσει τις σχολικές του εργασίες που απαιτούν προσπάθεια και συγκέντρωση.

 

Υπερκινητικότητα:
Η Υπερκινητικότητα είναι το πιο ορατό σημείο της διαταραχής. Οι μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά κινούνται περισσότερο από τους συνομήλικους τους ακόμα και στον ύπνο. Ακόμα και όταν κάθονται, κουνούν τα χέρια τους και τα πόδια τους νευρικά, σηκώνονται από το θρανίο τους στην τάξη χωρίς άδεια, τρέχουν, σκαρφαλώνουν και ακόμα και στα παιχνίδια τους κινούνται περισσότερο από το απαραίτητο. Συχνά μιλούν υπερβολικά πολύ.

 

Παρορμητικότητα
Τα παιδιά με Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας ενεργούν χωρίς να σκέφτονται τις συνέπειες των πράξεων τους. Δεν περιμένουν την σειρά τους, διακόπτουν τους άλλους και συχνά απαντούν πριν ολοκληρωθεί η ερώτηση.

 

Ποια είναι τα δευτερεύοντα συμπτώματα της Διαταραχής Ελλειματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας;

Τα παιδιά με Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας παρουσιάζουν  την τριάδα των παραπάνω συμπτωμάτων σε περισσότερα από ένα πλαίσια (συνήθως στο σπίτι και στο σχολείο), με αποτέλεσμα σημαντική μείωση της ικανότητας τους να λειτουργούν και να σχετίζονται με την οικογένεια και τους συνομήλικους τους. Συχνά είναι επιθετικά, διασπαστικά, κυριαρχικά και αντιμετωπίζουν σημαντικές δυσκολίες να διατηρήσουν  με άλλα παιδιά με αποτέλεσμα να εμπλέκονται σε συνεχείς συγκρούσεις με τα αδέλφια τους και να απορρίπτονται από τους συμμαθητές τους. Η ακαδημαϊκή επίδοση των παιδιών αυτών είναι επίσης επηρεασμένη. Τα παιδιά αναπτύσσουν μειωμένη αυτοεκτίμηση, συναισθηματικά και κοινωνικά προβλήματα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται η ανεργία, η εγκληματικότητα και η χρήση ουσιών.

 

Υπάρχει συννοσηρότητα στην Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας;

Η Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας δεν είναι μια μεμονωμένη νόσος και συχνά παρουσιάζεται με άλλες σύνοδες ψυχιατρικές καταστάσεις, όπως διαταραχές άγχους, κατάθλιψη, διπολική διαταραχή, σωματοποίηση, διαταραχή Tourette, διαταραχή εναντιωματικής πρόκλησης, μαθησιακές διαταραχές και διαταραχή διαγωγής.   

logo2
logo